DZWONY RUROWE

akustyka

Opis urządzenia

Idiofony (instrumenty muzyczne samobrzmiące) – grupa instrumentów muzycznych w systematyce instrumentologicznej Curta Sachsa, w których wibratorem (źródłem dźwięku) jest ciało stałe mające niezmienną, naturalną sprężystość. Wibratorem w idiofonie jest najczęściej cały instrument, dlatego instrumenty takie nazywane są również samodźwięcznymi. Idiofony mogą wydawać dźwięki rozproszone lub o określonej częstotliwości. Wysokość dźwięku w idiofonach uzależniona jest od właściwości fizycznych elementu drgającego (przede wszystkim masy).

Zjawisko

Uderzając rurę, wprowadzasz ją w drgania, które przenoszone przez powietrze trafiają do naszych uszu. W rurze powstaje tzw. fala stojąca, której długość zależy od długości rury. Z długością fali jest ściśle powiązana jej częstotliwość, od której z kolei zależy wysokość dźwięku, stąd im krótsza rura, tym wyższy dźwięk.

Jak używać

Uderz pałką (drewnianym młotkiem) kolejno w rury. Każda z nich wydaje inny dźwięk odpowiadający dźwiękom gamy. Pobudzaj dzwony do grania, uderzając rury w pobliżu ich górnego końca lub bliżej środka. Zbadaj, jak barwa dźwięku zależy od miejsca, w które uderzasz. Dzwony rurowe są zestrojone w obrębie jednej oktawy.